Πριν λίγο καιρό, μετά τη λήξη ενός ποδοσφαιρικού αγώνα που έγινε χωρίς φιλάθλους και κάφρους, ελάχιστοι κάφροι χωρίς μάσκα και χωρίς άδεια βρέθηκαν μέσα στον αγωνιστικό χώρο και επιτέθηκαν φραστικά προσβάλλοντας τους επαγγελματίες ποδοσφαιριστές της ομάδας τους.
Αργότερα στο ραδιόφωνο φίλοι της ομάδας επέκριναν τη συμπεριφορά αυτή και ο ρεπόρτερ της ομάδας υπερασπιζόταν τους κάφρους θεωρώντας πως δεν έκαναν κάτι κακό.
Παλιότερα, το 1984, την πρώτη χρονιά σε σχολείο, είχα ένα ορφανό παιδί στην Α΄ λυκείου, που εργαζόταν τα απογεύματα σε βενζινάδικο και φανατικό οπαδό του Παναθηναϊκού. Ακολουθούσε την ομάδα ο 16χρονος σε όλες τις ευρωπαϊκές εξόδους.
Δυστυχώς τότε ο ΠΑΟ έφτασε μέχρι τα ημιτελικά και αποκλείστηκε από τη Λίβερπουλ. Ο νεαρός μαθητής μου έχασε τη χρονιά, γιατί πήγε στη Βρετανία δύο φορές και στη Σουηδία.
Λίγα χρόνια αργότερα και μετά από ένα τελικό κυπέλλου Ολυμπιακού- Παναθηναϊκού στον οποίο ο ΠΑΟ νίκησε στα πέναλτι τον αιώνιο αντίπαλό του του απατεώνα Κοσκωτά, ένας μαθητής μου, απόφοιτος και μαθητής στο φροντιστήριο στο οποίο τότε εργαζόμουν, φανατικός Ολυμπιακός και …αναρχικός, μου εκμυστηρεύτηκε ότι μετά τον αγώνα με μια παρέα γάβρων φεύγοντας από το Ολυμπιακό Στάδιο συνάντησαν έναν άγνωστο με πράσινο κασκόλ και τον έκαναν τόπι στο ξύλο.
Από τότε παρακολουθώ τη συμπεριφορά των μαθητών που είναι φανατικοί οπαδοί των ομάδων.
Όταν είναι δικοί μου μαθητές, τους έχω δηλ. στην τάξη μου, ασχολούμαι με το πάθος τους. Παρ’ όλο που δεν είμαι Εθνική Ελλάδος αλλά Παναθηναϊκός, έχω άριστη επικοινωνία και γι’ αυτό στο σχολείο μου δεν εμφανίζονται φανατισμοί ποδοσφαιρικοί ούτε βία μεταξύ οπαδών αντιθέτων ομάδων. Ωστόσο εμείς δεν είμαστε ο κανόνας αλλά μάλλον η εξαίρεση.
Ποιοι ευθύνονται για τον κανόνα της καφρικής βιαιότητας των χουλιγκάνων;
Οι επικεφαλής των ΠΑΕ που χρησιμοποιούν αυτές τις ορδές Κάφρων, οι οπαδικές εφημερίδες που εξάπτουν τα πάθη, η τηλεοπτική …διαφήμιση κάθε μικροεπεισοδίου, οι γονείς που είναι αδιάφοροι κι εμείς που διδάσκουμε υποτακτικές και υποτείνουσες αλλά όχι ήθος και καλλιέργεια. Αυτός ο τόπος δεν θα αλλάξει ποτέ, Κεμάλ! (αναδημοσίευση από το πολιτικό ιστολόγιο social-lib.gr)
Για την ενίσχυση των φιλολόγων 
Συμφωνώ, Αντώνη! Πολύ σημαντικός και ο ρόλος της οικογένειας και ο δικός μας.